Wraz ze spadkiem jakości edukacji powszechnej, jak również i szkół prywatnych coraz częściej wybierana jest alternatywna forma edukacji jaka jest spełnianie obowiązku szkolnego poza szkołą. Przybywa uczniów, którzy dysponują świadectwem ukończenia szkoły bez fizycznego uczęszczania do niej. Uczniowie których uczą rodzice, tudzież prywatni nauczyciele, korepetytorzy są doskonale przygotowani do pracy. W życiu radzą sobie oni o wiele lepiej niżeli uczniowie po szkole typowej. Wielu rodziców ma obawy przed wzięciem w swoje ręce edukacji swoich dzieci, w praktyce okazuje się ze obawy te są nieuzasadnione a materiał zarówno szkoły podstawowej jak i licealnej można opanować samodzielnie. W edukacji domowej podstawą jest samodyscyplina, wiara w swoje możliwości i systematyczność, samoorganizacja nauki. To właśnie te cechy są najbardziej poszukiwane u kandydatów na pracowników, co za tym idzie do rzadkości należą bezrobotni absolwenci szkoły domowej. Stąd też zainteresowanie tą formą edukacji wciąż rośnie, mimo wielu utrudnień ze strony państwa, między innymi związanych z brakiem finansowania edukacji domowej.
Szkoły zawodowe, policealne dotychczas istniejące wraz z reformą edukacji przestały istnieć, za to studia zawodowe, licencjackie bardzo przypominają właśnie szkoły zawodowe. Uchodzą za bardziej prestiżowe z racji tytułu magistra, czy licencjata. Zmiana zatem nastąpiła wyłącznie w szczeblu edukacji. W cenie są umiejętności praktyczne. Większość szkół wyższych oferuje swoim studentom praktyki zawodowe, warsztaty oraz naukę poprzez doświadczenie. Dotyczy to przede wszystkim zawodów rzemieślniczych i usługowych jak chociażby rehabilitacja, kosmetologia, czy grafika komputerowa. Na rynku pracy przestały się liczyć dyplomy i certyfikaty ukończenia kursu, szkolenia. Kluczowe są umiejętności, których nabyć inaczej niż poprzez praktykę nie idzie. To pozytywny trend na rynku, któremu sprzyjają pracodawcy chętnie zatrudniający praktykantów i przyjmując studentów, uczniów na pokazy hal produkcyjnych, punktów usługowych od kuchni na tyle, by przybliżyć im charakter pracy, możliwe wynagrodzenia itd.
